طبعا كل الاعراض دى مجتش من فراغ فى اكيد اسباب ...
تعالوا نعرفها مع بعض .
* الإبتعاد عن أجواء الإيمان .....
و دى نقطة مهمة جدااا تلاقى نفسك بقيت مش بتحضر الدروس اللى فى الجامع و تقعد مع أصحابك اللى بيذكروك بالدنيا و مفيش فى كلامهم ذكر لله ..
* الإنشغال بالدنيا .....
بعد اما كانت الصلاة اول ما تأذن تجرى علطوووول علشان تقابل ملك الملوك .. تلاقيه بيقول " لا لسه اما اخلص اللى فى ايدى , اما اخلص المذاكرة , اما اخلص الشغل .... الخ ) و الحاجات دى اصلا عمرها ما هتخلص لأنها ( دنيويـــــة ) يعنى وراك وراك التعب و الهم منها .
* الإبتعاد عن العلم الشرعى .....
لقيت نفسك بقيت تقرأ كتب فلسفة , كتب مبتدعين . و هجرت الكتب الشرعيه اللى هتفيدك دنيا و آخرة و ده برضو من اسباب قسوة القلب .
* طووول الأمل ......
تبقا عارف و متأكد ان اللى انت فيه ده فتور بس تفضل تقول ( لاااا انا كلها يومين و هرجع و يمكن احسن من الاول كمان ) و كلام من هذا القبيل .
* عدم وجود القدوة .....
مفيش شخص معين ادامك عاوز توصل لمكانته و ربما اعلى منه ( شيخ من الشيوخ مثلا ) و طبعا احسن قدوة تقتدى بيها ( الرسول صلى الله عليه و سلم و الصحابه و التابعين )
* الإفراط فى المباحات .....
يعنى زى الأكل و النوم و الكلام ... اصل لو كترت فى الاكل هتكسل فى الطاعة ... و لو كترت فى النوم هيضيع عليك طاعات كتير ... و طبعا الكلام الكتير بدون ذكر لله ده لوحده بيقسى القلب ..
|